Bowie is het beu om dood te zijn

Op 10 januari 2026 is het exact tien jaar geleden dat David Bowie het leven liet. Hij zou wat later tachtig zijn geworden. Hoe zou het zijn mocht hij nog één allerlaatste keer optreden? Dan koos hij Schouwburg Noord natuurlijk! Als ultiem eerbetoon kruipt Tom Hannes opnieuw in de huid van het Britse icoon. Met The Moonlovers wekt hij de man én zijn muziek weer helemaal tot leven.        

Wat betekent Bowie voor jou?

Eén van mijn vroegste herinneringen was David Bowie op tv, in zijn alter ego Ziggy Stardust. Wat een vreemd figuur was dat! Dat bizarre pak, dat betoverende charisma, die man die misschien wel een vrouw was. Voor het eerst kwam ik in aanraking met queerness. Ik heb vele jaren gedacht dat echte rockmuzikanten allemaal queer zijn! 

Zag je hem ooit live?

Verschillende keren. De laatste keer was in 2003, in het Sportpaleis. Ik wist toen dat ik hem een paar jaar later zou imiteren. Dus ik stond helemaal vooraan voor het podium, om hem van dichtbij te bestuderen. Zijn pasjes, zijn bewegingen, zijn tics. Toen hij Heroes inzette, keek hij naar mij, hij wees naar mij, en hij zong: “I could be you, you could be me”. Toen dacht ik: ik ben gezegend. 

En deze gezegende man brengt zijn held nu opnieuw tot leven.

Vijftien jaar geleden al deed ik twee Bowie-shows: Major Tom. Ik heet zelf Tom dus dat kwam goed uit — al zou ik me in alle bescheidenheid misschien Minor Tom moeten noemen. Deze keer spelen we in een kleinere bezetting. We brengen ook andere nummers die we toen technisch niet konden of nog niet zo leuk vonden. Het showgehalte wordt ook minder extreem: ik verkleed me niet meer om de haverklap in een ander Bowie-personage. Het blijft energiek, maar tegelijkertijd ook wat intiemer. 

Welk personage krijgen we te zien: Ziggy Stardust, Aladdin Sane, Major Tom?

We willen ons niet beperken tot één muzikale fase of muziekstijl. Het idee van de show is: Bowie is tien jaar overleden en is het beu om dood te zijn. Hij wil daarom nog één keer komen spelen, en heeft daarvoor zijn hele oeuvre ter beschikking. Dus brengt hij die avond waar hij zin in heeft. Enkele hits, daar kan je niet buiten, maar vooral de nummers die hij graag heeft.  

Wat is je favoriete nummer?

Dat verandert voortdurend. Een minder bekende song waar ik naar kan blijven luisteren, is I’m deranged, dat je misschien kent als afsluiter van Lost Highway van David Lynch. Een duister elektronisch nummer vol spanning en een mysterieus pianoriedeltje, met een ongelooflijke stem. De meeste nummers van Bowie zijn zo uitzinnig dat ze, ondanks alle elementen, niet hitgevoelig zijn. Dit is er zo één van. Die mix vind ik heel interessant. 

Waarom moet iedereen deze voorstelling absoluut komen zien?

Er zijn twee redenen. Als je Bowie nog niet kent, dan wordt het dringend tijd. Ken je Bowie wél, dan weet je waarom je moet komen. 

Tekst: Cédric Raskin ⎸Parlevink